Roermond heeft nu ook een eigen dierenvoedselbank: ‘Er is veel schaamte om hulp te vragen’

Stichting Dierenvoedselbank Hart voor Limburg opende vrijdag een mobiel uitgiftepunt tegenover het gebouw van ‘Negen’ aan de Javastraat in Roermond. De nood is groot. “Je doet je huisdier niet weg als je het voedsel niet meer kunt betalen”, laat Yvonne van Gerven van de stichting weten.

Maar liefst 200.000 huisdieren zijn er in Limburg en al die dieren moeten goed verzorgd worden. Het gaat niet alleen om voedsel, maar ook dierenartsconsulten, medicijnen, het chippen. Kortom, het houden van een dier kan een behoorlijke kostenpost zijn. Stichting Dierenvoedselbank Hart voor Limburg is in 2020 een stichting geworden maar bestaat al langer. Er zijn inmiddels tien uitgiftepunten in Limburg waaronder drie in regio Midden: Roermond, Echt en Dieteren. De baasjes van ongeveer 600 huisdieren maken gebruik van de dierenvoedselbank. Van Gerven: “We zijn blij dat we nu ook in Roermond een uitgiftepunt hebben. Een keer in de vier weken staan we op deze locatie. Vandaag voor het eerst en dat is best spannend want we moeten natuurlijk ook bekendheid krijgen.”

(tekst verder onder de foto}

Dierenhouders die in aanmerking voor deze service willen komen, dienen zich aan te melden. Er vindt een inkomenstoets plaats maar er wordt nog meer verlangd. Er mogen geen nieuwe dieren worden aangeschaft zolang er hulp wordt geboden en niet meer dan vier dieren per huishouden. De voorwaarden staan uitvoerig beschreven in het reglement.

‘Dieren doe je niet weg. Het zijn je kinderen’

Er is van alles te zien in de bakken van het uitgiftepunt. Veel blikken vlees, gebruikte halsbanden, speeltjes, een kattenkrabpaal, kussens. “Dierenhouders die over een klantenpas beschikken kunnen aangeven wat ze nodig hebben. We houden ook rekening met allergieën en dat soort dingen,” zegt Bianca, die ook actief voor de stichting is. Zelf heeft ze in de schuldsanering gezeten en in die periode was het niet eenvoudig om rond te komen. “Je dieren doe je niet weg. Dat zijn je kinderen.”

Margiet komt met drie volle zakken hondenartikelen aanlopen. Haar Drentsche Patrijshond is een maand geleden overleden. Omdat ze besloten heeft geen nieuwe hond meer aan te schaffen, biedt ze de spullen aan. “Ik heb er goed over nagedacht of ik weer een hond wil aanschaffen maar ik ben al wat ouder en dan durf je het niet meer aan.” Het overlijden van haar hond raakt haar nog diep.

‘Behoefte is duidelijk zichtbaar’

Guido is ook vrijwilliger van de dierenvoedselbank. Hij is op meerdere uitgiftepunten actief. “Roermond is voor de eerste keer open. Het is nog even afwachten maar andere vestigingen in Limburg lopen al vrij goed. De behoefte is duidelijk zichtbaar. Gemiddeld komen er tussen de 10 en 15 dierenhouders naar het uitgiftepunt dat slechts een tot twee uur in de vier weken geopend is. Het aanbod van producten is groot maar de vraag ook.” Hij laat een partij blikken zien die door een sponsor zijn geleverd. Sommige blikjes zien er een beetje roestig en aangetast uit. “De mensen zijn kritisch. Dat is begrijpelijk. Uiteraard kijken we alles goed na. Een blikje dat bol staat wordt weggegooid. Dat kun je niet meer aanbieden.”

Harrie uit Weert komt hondenvoer halen. Hij zit nog even in de schuldsanering en is dankbaar dat hij gebruik kan maken van de dierenvoedselbank. “Mijn echtgenote en ik zetten ons in brede zin in voor de minima. Vanuit eigen ervaring weten we wat het betekent om nauwelijks tot niet rond te kunnen komen. We hebben een eigen facebookpagina opgezet. Ik zie dat er veel schaamte onder de mensen is om hulp te vragen. Dat taboe zou eigenlijk eraf moeten.”