Video: Gevonden dagboek overleden moeder inspireert Claudia tot boek: ‘Tissues niet aan te slepen’

Als je te horen krijgt dat je een ongeneeslijke ziekte hebt, staat je leven op zijn kop. Dat overkwam de moeder van Claudia Hass uit Wessem. Het gevonden dagboek van haar moeder inspireerde Hass tot het schrijven van een boek waarin ze antwoord kreeg op de vele vragen die ze had.

In het dagelijks leven geeft Hass (41) trainingen aan professionals in zorg, jeugdzorg en onderwijs. Vanuit haar werk is praten over leven en dood niet vreemd. Ziek zijn en dood gaan is onderdeel van het leven. Dat kan een heftig proces zijn dat vragen oproept. Dat overkwam haar zelf ook. Ze ontdekte dat haar moeder, Mia Hass-van Goor, haar verdriet en pijn en de vele vragen die ze had toen ze de diagnose kanker kreeg, toevertrouwde aan haar dagboek, maar niet deelde met haar eigen kinderen.  

Ik word oma, maar heb borstkanker. Wat kan het leven toch raar lopen. Ik word oma, waar ik ontzettend blij mee ben, maar dan krijg je te horen dat je waarschijnlijk borstkanker hebt.
– Dagboekfragment van Claudia’s moeder

Gevonden dagboek

“Het zaadje voor dit boek werd gelegd toen ik het dagboek in de zomer van 2022 vond. Ik moest er iets mee. De inhoud raakte mij diep.” Claudia’s moeder werd ziek in 2002. Er werd borstkanker geconstateerd. Het dagboek beschrijft de eerste fase van haar proces en stopt in oktober 2002. Nadat ze een tijdje ‘schoon’ was verklaard, kwam de kanker in 2005 weer terug. Een jaar later overleed ze.

Omroep ML5 ging langs bij Claudia:

“Het dagboek was mijn moeders gespreksmaatje. Zij was niet zo goed in het delen van haar gevoelens, vooral niet met haar kinderen”, vertelt ze. Het maakt haar boos, dat haar moeder haar gevoelens niet deelde.

Vanuit haar ervaring als trainer legt ze uit hoe belangrijk het is dat je juist met je kinderen je diepe gevoelens deelt. “Kinderen voelen heel goed aan dat er iets aan de hand is. Als ouders dit gevoel wegwuiven dan gaan kinderen twijfelen aan hun intuïtie en zelfvertrouwen en dat is geen goede basis voor het verdere leven.”

Het dagboek gaf antwoord

Het schrijven van een boek over haar moeder maakte veel emotioneel los. “De tissues waren niet aan te slepen.” Door het boek heeft ze een ander beeld van de relatie van haar ouders gekregen. “Mijn moeder was een warm persoon. Mijn vader wat afstandelijker. Wat mij vooral fascineerde: Waarom zijn die twee bij mekaar? Waar zit die liefde?” Het dagboek gaf antwoord op haar vragen. De liefde voor mekaar was overduidelijk. Op papier kwam de liefde tot leven maar dat was niet merkbaar in het dagelijks leven.”

Wat wil Claudia Hass de lezer van haar boek Het Dagboek van een Moeder wil meegeven?: “Laten we doodgewoon met mekaar praten. Houd de communicatie op gang. Maak je kinderen deelgenoot. Maak ze comfortabel met het onderwerp. Durven zijn met wat je niet kunt oplossen.”