Officierslintje voor abortusarts Gabie Raven (63): ‘Internationale impact’

Gabie Raven (63) uit Beegden is vrijdag benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau voor haar jarenlange inzet voor veilige abortushulpverlening, zowel in Nederland als internationaal.
Burgemeester Dion Schneider, die het lintje uitreikte, sprak daarbij over het belang van Ravens werk. “Sinds de gemeentelijke herindeling in 2007 is dit de eerste officier. Deze onderscheiding wordt uitgereikt wanneer iemand internationale impact heeft gehad. En we zijn blij dat we deze erkenning kunnen geven aan zo’n bijzondere vrouw.”
Ze wordt binnen de sector gezien als een boegbeeld en heeft onder meer een essentiële bijdrage geleverd aan het opstellen van medische protocollen en regelgeving op het gebied van abortuszorg. Raven was jarenlang voorzitter van het Nederlands Genootschap van Abortusartsen (NGvA) en is sinds 1999 actief binnen de International Federation of Abortion and Contraception Professionals (FIAPAC), waar zij zich inzet voor veilige en toegankelijke abortuszorg in Europa.
Verbaasd over eigen lintje
Gabie Raven noemt de onderscheiding eervol, maar benadrukt dat haar strijd nog niet ten einde is. “Ik vind mijn werk belangrijk, en dat alles wat ik de afgelopen jaren heb gedaan hiertoe leidt, geeft me de bevestiging dat het niet voor niets is geweest,” zegt ze.
“Tegelijk maak ik me zorgen. Wereldwijd staan vrouwenrechten onder druk. Ook in Nederland moeten we waakzaam blijven. Er worden bijvoorbeeld Kamervragen gesteld zodra het aantal abortussen stijgt. We hebben hard gevochten voor het recht op zelfbeschikking, zoals het afschaffen van de verplichte vijf dagen bedenktijd. Daar moeten we voor blijven staan. Het verbaast me dat in dit politiek klimaat er ruimte is voor dit onderwerp om hier een lintje voor te krijgen.”
Kritiek op werk
Haar betrokkenheid begon ruim dertig jaar geleden tijdens haar werk in Afrika, waar ze van dichtbij zag wat het betekent als vrouwen geen toegang hebben tot goede zorg. “Het moet niet zo zijn dat vrouwen doodgaan omdat ze geen kind willen. En ik snap niet dat mensen dat niet snappen.” Zelf moeder van drie kinderen, krijgt ze soms kritiek op haar werk.
“Maar wat denken mensen dan? Dat je een kinderhater moet zijn om dit te doen? Net niet. Een kind hoort gewenst te zijn, anders moet je als vrouw zelf mogen beslissen. Als ik kan bijdragen aan veilige, verantwoorde zorg én aan het recht om zelf te kiezen, dan vind ik dat een groot goed.”
Toch ziet ze de onderscheiding niet als een overwinning. “Het lintje voelt als waardering, maar er is nog steeds gedoe. En beter wordt het niet echt. Ik denk ook niet dat ik het nog ga meemaken in het laatste jaar van mijn werkzame leven.”