Ecologisch alarm: natuur in Midden-Limburg haast niet meer te redden

De Ecologische Autoriteit slaat alarm: Er moeten snel maatregelen genomen om de natuur te redden. In veel gebieden, waaronder het Leudal, het Roerdal, het Swalmdal en Sarven en de Banen worden de natuurdoelen niet gehaald. Zelfs niet met de bestaande en geplande maatregelen.

Van de 23 Limburgse gebieden liggen er acht geheel of gedeeltelijk in Midden-Limburg: de Grensmaas, de Weerter- en Budelerbergen en het Ringselven, het Swalmdal, het Roerdal, de Groote Peel, het Sarsven en de Banen, de Meinweg en het Leudal.

In Midden-Limburg staat de meeste natuur onder druk als gevolg van verdroging, de stikstofdepositie en de vervuiling van grond- en oppervlaktewater. Dat concludeert de Ecologische Autoriteit op basis van een natuurdoelenanalyse.

De Ecologische Autoriteit is een overheidsorgaan. Deze beoordeelt of de overheid de beschikbare ecologische kennis op een juiste manier toepast. Het instituut signaleert dat natuurbeheerders hun best doen de natuur zo goed mogelijk te beheren.

Leudal
Toch schiet het beheer nog vaak tekort, zoals het bosbeheer in het Leudal. Hier moet snel werk gemaakt worden van beek- en bosherstel, het tegengaan van de verdroging, het verbeteren van de waterkwaliteit en het verlagen van de stikstofneerslag. Zelfs als deze maatregelen genomen worden, dan is dat nog onvoldoende om de Natura 2000-doelen voor het Leudal te halen en verdere verslechtering te voorkomen.  Op het gebied van onder andere verdroging en een slechte bodemkwaliteit zullen er knelpunten blijven.

Blauwe bessen
De autoriteit liet verschillende onderzoeken uitvoeren, zo blijkt onder meer dat het beregenen met grondwater de grondwaterstand te ver omlaag brengt. Specifiek worden graszoden genoemd die ten noorden van het gebied worden beregend en aan de zuidkant onttrekken telers van blauwe bessen nogal wat grondwater weg. Dit brengt de grondwaterstand te ver omlaag.

Groote Peel
In de Groote Peel is de hoeveelheid stikstof die er neerslaat, te hoog voor wat de natuur aankan. Zonder ingrijpen blijft dat zo tot 2030. Bovendien is het te droog voor de ontwikkeling van hoogveen. De maatregelen om hert tij te keren strekken zich uit tot buiten de Groote Peel.

Swalmdal
In het Swalmdal zet de verslechtering van de natuur zich ook voort. Ook hier zijn maatregelen nodig om onder meer verdroging te voorkomen, de waterkwaliteit te verbeteren en de stikstofneerslag te reduceren. Net als in het Leudal schieten maatregelen tekort om de doelen te behalen. Hier vormen vooral verdroging en vermesting de belangrijkste problemen.

In het Roerdal staat de natuur onder druk als gevolg van verdroging, stikstofdepositie en vervuiling van grond- en oppervlaktewater. Het zelfde geldt voor de Weerter- en Budelerbergen en het Ringselven. In het natuurgebied bij Weert levert de provincie Limburg de meeste inspanningen, het schort echter nog aan voldoende kennis. De Ecologische Autoriteit heeft nog niet voor elk natuurgebied een advies uitgebracht over de natuurdoelanalyse. Zo wordt er nog gewerkt aan een analyse voor de Grensmaas. Voor sommige gebieden ontbreekt nog informatie, zoals bij de Meinweg, Sarsven en de Banen. Toch zijn ook hier nu al maatregelen nodig.

Kennis
In het Roerdal staat de natuur onder druk als gevolg van verdroging, stikstofdepositie en vervuiling van grond- en oppervlaktewater. Het zelfde geldt voor de Weerter- en Budelerbergen en het Ringselven. In het natuurgebied bij Weert schort het nog aan voldoende kennis.

Dit geldt voor meer natuurgebieden. Ook bij de Meinweg en Sarsven en de Banen is nog informatie nodig om een volledige inventarisatie te maken. Toch kunnen hier nu al maatregelen genomen worden. Alleen voor de Grensmaas is nog te weinig kennis voorradig om een volledig advies uit te brengen.