Samenwerkende juristen van Extinction Rebellion voeren actie bij Waterschap Limburg

Al voor de vijfde keer protesteert Extinction Rebellion bij Waterschap Limburg in Roermond tegen het lozen van schadelijke stoffen in de Maas. Maar nu wordt ook de juridische druk opgevoerd.

Zo’n twintig man met bijna evenveel spandoeken en borden verzamelden zich woensdagmiddag op de stoep voor het gebouw van Waterschap Limburg in Roermond. De pamfletten lieten niets aan onduidelijkheid over: ‘Denkend aan Limburg zie ik vervuilde rivieren traag door glooiend heuvelland gaan’.

Of minder poëtisch ‘Chemelot zijn brood, de Maas zijn dood’. En ronduit: ‘Stop het lozen van schadelijke stoffen in ons drinkwater’. Ze hadden inspraak aangevraagd in de vergadering van het Algemeen Bestuur dat vandaag plaatsvindt, maar kregen geen toestemming. Dus dan maar op straat, door een megafoon.

631 chemische stoffen
Peter Meulenbelt van Extinction Rebellion legt uit dat ze vandaag protesteren tegen het lozen van 631 chemische stoffen die een bedrijf op het Chemelotterrein van het Waterschap in de Maas mag lozen. Een vergunning die al in 2020 is verleend en loopt tot 2027. “Het zijn veel zware metalen, microplastics en zeer verontrustende stoffen”, zegt hij.

Meulenbelt is niet zomaar lid van Extinction Rebellion. Hij is jurist en werkt met andere juristen binnen de actiegroep samen aan het oprichten van de stichting Milieu in Actie. Deze groep wil juridische actie gaan voeren en vergunningen zoals deze gaan aanvechten.

In dat kader dienen ze vandaag alvast, samen met Milieudefensie, de Natuur- en Milieufederatie Limburg en een aantal particulieren in Limburg een verzoekschrift in om de bestaande vergunning drastisch te wijzigen.

Kever
In de foyer van Waterschap Limburg, zit een woordvoerder klaar. Hij stelt zich voor als Maarten de Kever. “Zoals het insect?”, luidt de vraag van de verslaggever naar de schrijfwijze, waarop hij resoluut antwoord: “Nee. Zoals de auto!”

Hij verklaart dat Waterschap Limburg gewoon blijft vasthouden aan de vergunning zoals die vergund is. Een vergunning die al zeer streng is, stelt hij. “Het is de eerste keer dat het zo streng op papier staat. Met een tijdslimiet en een uitgebreide specificatie van de stoffen.” Beeldend legt hij uit: “Overal mag je tien vuilniszakken in het water gooien, zonder dat er beschreven is wat er in die zakken zit. In deze vergunning staat dat dus precies beschreven.”

Deze week is al begonnen aan het voorbereiden van een nieuwe vergunningaanvraag voor 2028. “Daar kijken we naar de nieuwe technieken, welke toepasbaar zijn en economisch verantwoord.” Maar nu alvast wijzigingen aanbrengen in de bestaande vergunning, wil het Waterschap niet.

Kritischer
En juist dat is wat de activisten van Extinction Rebellion en jurist Meulenbelt het Waterschap het meest kwalijk nemen: “We weten steeds meer over de gevolgen voor gezondheid en milieu. Er zijn steeds meer infiltratietechnieken om te voorkomen dat de stoffen in het milieu komen. De maatschappij kijkt steeds kritischer naar het recht op een gezond leefmilieu, wat een internationaal mensenrecht is. Maar het waterschap wil gewoon niet nu al wijzigingen aanbrengen. Zij zetten de wereld stil en willen gewoon blijven vervuilen zoals het hun is vergund, tot 2028.”

Maar De Kever stelt niet anders te kunnen. “Wij passen de regels toe. We kunnen niet ineens andere technieken gaan gebruiken, dan krijgen we te maken met concurrentievervalsing. We willen zo schoon mogelijk werken, maar we moeten ons nu eenmaal aan regels en wetten houden.”